De wapens in de holsters
Ik heb een geraffineerde manipulerende moeder die me voor van alles verantwoordelijk probeert te maken. Om mij in te zetten voor haar eigen welbevinden. Ik moet haar veiligheid en comfort garanderen. Ze heeft grote verwachtingen en zit vol teleurstelling.
Allemaal verhalen waarin ik me eigenlijk nooit heb herkent. Over verknipt gesproken.
Bovendien hou ik ontzettend van haar en ben ik dankbaar voor alle uitdagingen die me nu sterken in mijn manwording.
Ik merk dat ik in het contact, dat ik toch steeds opzoek, met sterke, manipulatieve, vrouwen, met een veiligheid issue, wordt uitgedaagd om wakker te blijven. Ik laat me betoveren, hypnotiseren, ga me best doen, bewijzen, pleasen, ga in weerstand en opstand, probeer ze ook te manipuleren om hun gedrag te fixen en hierdoor zorg te dragen aan mijn veiligheid.
Uiteindelijk wil ik bij ze weg rennen, ze elimineren uit mijn systeem en denk ik ze uitgewist…..weg. Doeiiiii
Ik zie nu dat alles gespiegeld wordt, ik zie meZelf, krachtig, veiligheid issue en manipulatief. Ook zie ik nog steeds dat lieve onschuldige kind. Ik zie ook dat ik mijzelf radicaal kan afwijzen en elimineren.
Ik wordt uitgedaagd om in contact met deze vrouwen trouw te blijven aan mezelf. Om zorg te dragen voor mijn eigen veiligheid. Om wakker te worden. Om mijn missie te herkennen.
Ik neem verantwoording over mezelf. Ik geef mijn grenzen en behoeften aan. Breng deze liefdevol/ geweldloos in verbinding. Ik durf aanwezig te blijven en open in een moeilijk uitdagend moment en te rusten in het *niet weten*.
Durf Kwetsbaar te blijven in mijn kracht. Durf te uiten dat ik het moeilijk lastig, vervelend, angstaanjagend vind. Dat ik mezelf niet herken in de woorden van de ander. Dat ik een ander, zachter beeld heb van mezelf. Maar ook de mogelijkheid toestaan dat de ander mogelijk ook zachter is achter de schilden van verharding.
Én ik gun mezelf om te oefenen en te leren. Want wanneer het teveel is neem ik afstand en ruimte voor mezelf. Soms vast onhandig. Ik zal proberen dat liefdevol maar in ieder geval geweldloos tov mezelf en de ander te doen.
Ik laat mijn wapen arsenaal in de holsters en beperk mijn afweer geschut. Ook al vliegen er vurige draken en lopen er lelijk grommende aarde monsters. Dapper ben ik bereid om in volle aanwezigheid het toneel te aanschouwen. Om anders te zien en anders te handelen als in de afgelopen 1001 veldslagen.
Liefde Sascha