Romantische liefde
Romantiek is naar mijn idee een verlangen om moeiteloos ontmoet, gezien en ontvangen te worden.
Daar waar twee verhalen vol verlangens elkaar in momenten overlappen in een gemeenschappelijke deler. Stromend vreugdevol en warm.
Ook mijn verhalen zitten echter vol illusie, waarachtigheid en perversie.
Relaties zijn verhalen
Verhalen die onafhankelijk naast elkaar of afhankelijk van elkaar bestaan.
Wanneer die verhalen elkaar in gedeelde momenten overlappen dan is er mogelijkheid tot herkenning en een gemeenschappelijk delen.
Hier is ruimte waar ik van hou.
Ruimte voor identificatie en samen vloeiing tot een nieuw verhaal. Voor nieuwsgierigheid, creativiteit experiment en avontuur.
Het is mogelijk dat verhalen in een relatie geen enkele overlapping (meer) hebben. Verhalen die door elkaar lopen en elkaar niet vinden of ontmoeten. Het totaal langs elkaar af leven.
Zo in je eigen verhaal dat je geen bewuste ruimte ervaart waar je het verhaal van de ander niet eens werkelijk kunt horen.
Ik heb lang in een verhaal uitgehangen die mij deed geloven dat de hele wereld tegen mij was.
Dat heet volgens mij ook wel eenzaamheid.
Ik was onbewust afhankelijk en had de ander nodig om naar mijn verhaal te luisteren. Wat ik maar bleef herhalen om mijn bevestiging te vinden.
Of ik vertelde een verhaal wat helemaal niet verbonden was met mijn werkelijke waarachtigheid. Ik kende mijn eigen behoefte niet eens. Je mist iig ergens aansluiting met jezelf én de ander. Dat maakt dat ik me eenzaam en niet begrepen voelde.
In een echtscheiding wordt dit helemaal duidelijk. Als twee totaal verschillende en van zichzelf overtuigde verhalen zich aan elkaar opdringen dan is er slechts een kakofonie aan herrie zonder stilte.
Er is geen ritme, harmonie of muziek in te ontdekken.
Dat heet vecht-scheiding volgens mij.
Of oorlogvoering.
Twee verhalen die elkaar met hand & tand bestrijden.
Je kunt namelijk meer in het verhaal zelf geloven, dat je van iemand wilt hebben, dan in de persoon zelf.
De ander is dan een ideaal gemaakt hulpmiddel voor het vervullen van de eigen waarheid. Hierbij wordt de ander ook automatisch tot dader en oorzaak uitgeroepen en ben jij het slachtoffer.
Een liefdes relatie is dus minimaal twee verhalen.
Maar gezien de waarheid voortdurend in beweging is en een verhaal veel meer diepte en kanten heeft.
Laat 1 persoon zich nooit helemaal kennen in één relatie, in één verhaal.
Iedere persoon is in iedere andere relatie weer anders. Ieder uniek contact met een ander legt een ander deel aspect van je eigen verhaal bloot.
Dus je zou een aantal mensen om een persoon heen moeten aanhoren om een duidelijk beeld van het verhaal van een persoon te krijgen.
In een relatie neem je ook nog eens de vorm aan van het gemeenschappelijk verhaal.
Dus om jezelf in meerdere verschijningen te leren kennen heb je andere nodig om je hierin te spiegelen. Andere contexten en omgevingen.
Het scheiden en weer aangaan van andere relaties heeft uiteindelijk ook verdieping gegeven aan mijn eigen verhaal.
Je kunt tegelijkertijd ook binnen 1 relatie meerdere startpunten hebben. Dat was en is eigenlijk nog steeds mijn wens. Hoe dat er ook uit ziet.
Startpunten waarop je samen een nieuwe verbinding aan gaat. Dat kan door te blijven evolueren groeien transformeren.
Mijn eigen verhaal is onlosmakelijk verbonden met de verhalen in relatie met mijn ouders en mijn broer. De overdracht van verhalen door familie (drama) systemen en generatie lijn.
Al die verhalen hebben een onderlinge samenhang, alles is met alles verbonden en in beweging. Als je de personen en hun verhalen in een ruimte bij elkaar brengt. Alle vaststaande individuele waarheden, overtuigingen en zekerheden. Dan blijken die niet meer zo vast staand. Verander je het perspectief van 1 verhaal veranderen alle andere verhalen.
Ik zie zo hoe mijn oude verhalen mij vast hielden in een context die zichzelf wilde blijven vertellen. Ik zocht bevestiging en goedkeuring buiten mezelf. Ik zie nu dat mijn interesse verandert ik heb lang genoeg naar de oude verhalen geluisterd.
Ik hoor hierin dat ik opzoek was naar een ander stuk van mezelf. Ik was zoekend naar een andere kant, een ander potentieel. Een nieuw te ontdekken stuk diep in mezelf. Zingeving, zin van het leven.
Mijn rede waarom ik hier ben, wat ik te brengen heb.
Een verhaal waarin ik vol vertrouwen in verbinding sta met mijn levensvreugde. Dat ik vertrouw op overvloed. Dat ik mezelf kan opvangen en dragen én dat het leven mij opvangt en draagt. Dat ik de stevigheid van de grond voel waaruit ik steeds weer oprijs en te voorschijn kom als nieuw.
T’lijkt wel het verhaal van de Ra zonne God of de Phoenix, sterven en wedergeboren worden in het zelfde lichaam!
Wat een magisch verhaal!
Om mee verder te gaan……
